Dzienniki Dawida Rubinowicza były spisywane w pięciu szkolnych zeszytach od marca 1940 do czerwca 1942, obrazują zwykłe dzieciństwo przerwane okupacją i prześladowaniami niemieckimi. Dawid mając 15 lat zmarł w komorze gazowej. Ostatni wpis miał miejsce 22 września 1942 r. Odnalezione po wojnie zapiski zostały opublikowane w wielu krajach świata.  Wydanie: „Pamiętnik Dawida Rubinowicza”, Książka i Wiedza, Warszawa 1987, s. 116.